Bir yanda devam eden salgın, diğer yanda kendini göstermeye başlayan kış şartları ve geçim derdi.
Bugüne kadar her zaman “Allah fakir fukaranın yardımcısı olsun” derdim, inanın artık kendimi de düşünmeye başladım.
Ucu ucuna geçinmeye başladık bizlerde.
Yalan yok, korkmaya başladım artık.
Neredeyse bütün fiyatlar cep yakmaya başladı.
Dün baktık da oğlumun iki yıl önce 100 küsur liraya alıp kardeşine hediye ettiği bir mutfak aleti bugün 450 lira olmuş!
Temel gıda maddelerinden, beyaz eşyaya kadar bunun gibi yüzlerce örnek var.
Ne tuhaf ki; fiyat artışları konusunda sorumluluğu alan yok!
Hiçbiri benden kaynaklanıyor demiyor.
Marketler tedarikçileri, tedarikçiler imalatçıları, imalatçılarda dövizi ve girdi maliyetlerini suçlayıp duruyor.
Hani kabahati gelin etmişler kimse almamış ya, bu da öyle bir şey işte.
Olan tüketiciye oluyor maalesef.
En çok hisseden ve çileyi çeken de dar gelirliler.
Bu günlerde gelip geçecek inşallah.
Endişeliyim ama yine de umutluyum şahsen.
Bu arada kış yüzünü iyiden iyiye göstermeye başladı malûm.
Bir kez daha hatırlatayım dostlar.
İmkânımız varsa; fakir fukaraya ve sokak hayvanlarına sahip çıkalım.
Karınca kararınca yardım edelim lütfen.